Spłaszczenie przepony o 1 - 2 cm, przy jej powierzchni, powoduje powiększenie objętości klatki piersiowej o 70%. Ponieważ klatka piersiowa tworzy przestrzeń zamkniętą, powiększenie jej wymiaru powoduje powiększenie jej objętości, połączone z obniżeniem ciśnienia w jej wnętrzu. W rozciągniętych pęcherzykach płucnych ciśnienie powietrza obniża się, wskutek czego do płuc dostaje się powietrze z otoczenia. Wydech następuje wskutek zmniejszenia wszystkich wymiarów klatki piersiowej dzięki sprężystości elementów jej ścian. Skurcz mięśni międzyżebrowych wewnętrznych oraz czynne napięcie mięśni brzucha pogłębiają wydech.

W zależności od tego czy w trakcie oddychania występuje przewaga ruchów przepony, czy klatki piersiowej, odróżnia się dwa zasadnicze typy oddechowe: piersiowy (żebrowy) i brzuszny (przeponowy). Typ piersiowy występuje częściej u kobiet (zwłaszcza w okresie ciąży), a typ brzuszny u mężczyzn, ale nie stanowi top reguły.

Typ oddychania zmienia się z wiekiem. W okresie młodości przeważa oddychanie piersiowe. W wieku późniejszym przeważa typ oddychania mieszany, wskutek zmniejszonej sprężystości klatki piersiowej oraz spłaszczenia i obniżenia przepony.

Wdech spoczynkowy (spokojny):

• przepona

• mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne

Wydech spoczynkowy (spokojny):

• międzyżebrowe wewnętrzne

Wdech wysiłkowy:

• pochyłe

• mostkowo - obojczykowo - sutkowy

• zębaty tylny górny

• piersiowy mniejszy

• podobojczykowy

• zębaty przedni

• czworoboczny grzbietu

• równoległoboczny

• dźwigacz łopatki

• piersiowy większy

• najszerszy grzbietu

• prostownik grzbietu

Wydech wysiłkowy (wzmożony):

• prosty brzucha

• skośny zewnętrzny brzucha

• skośny wewnętrzny brzucha

• poprzeczny brzucha

• czworoboczny lędźwi

• poprzeczny klatki piersiowej

• zębaty tylny dolny

• podżebrowe

• najszerszy grzbietu.